Testament Balcera Pstrokońskiego 29.09.1793 r.

Balcer,lub Baltazar ukończył akademię w Krakowie; w r. 1736 występuje jako kanonik kolegiaty w Chodczu i kolejno; kanonik łowicki, kaliski, kanonik metropolitalny gnieźnieński,wizytator generalny archidiecezji, vice-prezydent Trybunału koronnego w Piotrkowie i Lublinie. Nie przyjmował żadnych godności kościelnych, ani kilkakrotnie ofiarowanych sobie biskupstw, biskupem sufraganem został dopiero na parę lat przed śmiercią; zmarł w 1795 r. Odznaczał się ogromną ofiarnością; założył bursę z 12 tys. zł na wspieranie uczącej się młodzieży szlacheckiej, wymurował lub gruntownie wyrestaurował 8 kościołów.

Testament napisał w 1793 roku mając lat przeszło 80.  

"Jako zaś najjaśniejszy pan, causas miserabilium persenarum y Fabryki szczególnej ma opiece, tak dwa moie fundusze; jeden na szkołę parafialną przy kościele w miasteczku Burzeninie na sumę 10 tys. złotych, drugi na ubogą młodą szlachtę ucząca się w kaliskich szkołach na sumie 12 tys. zł, trzeci Fundusz na sumie 2 tys. zł na konserwację Fabryki kościoła, tamże w Burzeninie przez pradziada mego wymurowany.
Wioskę Biskupice Feliksowi-synowcowi moyiemu. Aby najjaśniejszemu monarsze Panu naszemu milościwemu miłość, wierność y posłuszeństwo poprzysiężone, nieskazytelne famili naszej zachowane było, ucieczką y obrzydliwością spisków, buntów y wszystkich niegodziwych przesądów, które są tak fatalne zbawieniu Duszy...aby boiaźń Boska, zgodność rada, ratunek w przypadkach w domu naszym dziedziczyły. Aby napominania im usty y w testamentach po wyżej wspomnianych od Seniora kapłana imienia y krwi Famili przekładane świątobliwie wypełniali.
Rok 1793, 29 września"


(Pstrokoński 1838 a.179)

 

 
Darowizna Franciszka Przeuskiego dla córki Michaliny - styczeń 1809 r.  

 


 

Testament Ksawery Jagodzińskiej, z domu Starzeńskiej  

Ksawera (Franciszka Ksawera Barbara Maria) urodzona w 1762 r, była córką Józefa Nikodema, kasztelana gnieźnieńskiego i Katarzyny Poklateckiej. Była żoną Michała Jagodzińskiego, bezdzietna.
W testamencie napisanym dn. 27.09.1834 podzieliła swój majątek pomiędzy swe siostrzenice, córki Ludwiki i Franciszka Przeuskiego, miecznika kaliskiego: Michalinę (Klara Franciszka Michalina), żonę Wojciecha Bogusławskiego i Joannę, żonę Erazma Załuskowskiego.


Strona 1 



Strona 2 


Strona 3 


Strona 4 


Strona 5 


Strona 6 


Strona 7 


Strona 8

 




Kartka Stefanii Wize, z domu Morze, córki Antoniego i jednej z córek Wojciecha Bogusławskiego i Michaliny Przeuskiej do jej ciotki Marii Koźmińskiej. Maria Koźmińska, z domu Morze, była córką Ildefonsa i Eufemii Kurowskiej - siostrą Antoniego, ojca Stefanii.
Piotrków 1911 r


 





List Maurycego Mittelstaedt wysłany do rodziny z Obozu w Hamburg-Neuengamme 13.09.1942 r., orginał znajduje się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Kanadzie.

Strona 1 


Strona 2 

 
 



Spis pozostałości w Smardzewie po Antoninie z Jabłkowskich, 1v.Ludwika Wężyka
małżonce, 2v.Pawła Biernackiego żonie, zmarłej bezpotomnie w 1781 roku:


Suknie: suknia czyli robron bogaty w srebrne kwiaty jeden po śp. pozostały, pozostałe zaś suknie częścią do kościoła na aparaty, częścią różnym osobom za życia podarunkiem porozdawane, suknia z francuskiej materii w paski i kwiatki, suknia atłasowa niebieska w kwiatki z szamerowaniem, suknia z gradytonu potaziowego z szamerunkiem, suknia
kitajkowa w kostkę, suknia gradytorowa czarna z fręzlą.
Dezabilka ze spodnicą morową w cienie, spodnica siarczysta srebrem i jedwabiem haftowana, salopa biała atłasowa taftą różowąpodszyta, salopka czarna kitajkowa warszawska, salopa czarna kitajkowa, spodnik czarny gradytorowy, dezabilka ze spodnikem półsukienkowym z kaftanikiem, dezabilka ze spodnicą sycową, kwef atłasowy czarny, zimowy y mantela takaż warszawska, kwef letni kitajkowy czarny, rękawek różowy, mankiety potrójne różowe warszawskie, kuliszon muślinowyw kostkę z spodnica i fartuchem, kaftanik sycowy niebieski w kwiatki, kwef czarny gazowy, półkuliszonie czarne gazowe z blandynami, spodnik atłasowy jabłonkowy, przeszywany.
Pawilon karmazynowy podwójny ze srebrnymi koronkami, kołdra, płotek, gotowalnia z takimiż koronkami, pawilon kitajkowy karmazynowy.
Szubka na niebieskim tle w srebrne niebieskie kwiaty bez rękawa z kapiszonem małym, gorset zapinany parterowy, fartuszek czarny berlinkowy, kaftanik monszestanowy muślinem jedwabnym podszyty, kaftonik lustrynowy, salopa płócienna długa, płaszcz letni dymowy w pasy czerwone, kornet warszawski z piórem, kornet zielony wstążką warszawska, kornet z koronkami olenderskimi, 17 łokci koronek wąższych i szerszych, dwa negliże z koronkami
olenderskimi, kornet siarczysty z stążką seledynową w środku, dwa kornety gazowe bez stążek.
Futra ; szuba w orzechowym kolorze, kupiszon atłasowy popielaty sobolim futrem, salopa aksamitna niebieska, kuliszon pomarańczowy atłasowy popielicami podszyty, kuliszon orzechowy gradyturowy stamami podolskimi, kaftonek takiż z guzikami srebrnymi futrem tymże podszyty, kuliszon czarny atlasowy stamami podolskimi podszyty, greczynka atłasowa zielona piesakiem atłasowym obkładana multanem białym podszyta ze spodnicą, kuliszon atłasowy popielaty popielicami podszyty.
Bielizna: pończoch nicianych par 7, niedokonczona para jedna, dwie pary pończoch jedwabnych białych, pończoch jedwabnych czarnych para, kapek muślinowych 8, czółko aksamitne czarne, chustka jedwabna niebieska z białymi kwiatkami, chustka ciemna jedwabna, chusteczka paliowa z kanelami.
Zwierciadła dwa pomierne, skrzynia do pościeli i sukien malowana, gablotki, skrzyneczki, szafeczki, kuferki, książka do nabożeństwa z klamrą srebrną.
Szkło, porcelana, srebrne imbryczki do kawy i herbaty. Kareta torońska ponsowym suknem wybita. Sygnet z 7 dyamentami
.
Inwentarze w Smardzewie.

Po Pawle zostały dobra; Bartochów, Nieradza Wysoka z działów w 1768 roku z braćmi Michałem i Kazimierzem warte 77 tys.zł, Małków Cielecki kupiony w 1779 r. od Feliksa Lubińskiego za 44 tys.zł, Duszniki zakupione w 1765 r.od stryja Władysława za 63,2 tys.zł, Parzniewice w piotrkowskim nabyte od Józefa Rychłowskiego w 1791 r., warte 140 tys.zł.

W spisie inwentarza; namiot płócienny kitajem niebieskim podszyty w różne floresy i arabeski wyszywany, z drążkiem i potrzebami, 7 kontuszy, 12 żupanów, 4 pasy, dusza od pasa, order orła Białego diamentami wysadzany z wstęgą niebieską morową wart 288 zł, spinka staromodna z diamentami; duży i i 30 naokoło , karabela, pałasz.
Masa czynna to 100.483 zł, a bierna czyli długi 109.0769 zł. Dobra zostały zajęte przez komornika na wniosek żony dla zabezpieczenia jej sum posagowych.
(Dębski 1827 a.17)

Współcześni tak jak Franciszek z Błociszewa Gajewski w swoich pomiętnikach tak pisze o Pawle:
"Kasztelan Biernacki z Małkowa nosił się jeszcze po polsku. Był to człowiek chytry, nielubiany w obywatelstwie, pieniacz, syn jego Stanisław wydźwignął zszargany majątek po śmierci ojca przez rozmaite spekulacje, a mianowicie przez handel drzewa. Pani kasztelanowa Małachowska z domu była osobą światłą, wychowana w Warszawie dawała temu domowi wiele znaczenia, lecz nawet przymioty pani kasztelanowej nie potrafiły małżonkowi zjednać poważania i miłości współobywateli, był za wielkim pieniaczem i szachrajem, aby być lubiany".